Mogelijk wist je al dat een groot deel van onze veenbodems door oxidatie van het veen ieder jaar zakken. Deze inklinkende veengebieden zorgen voor veel uitstoot van CO2. Een oplossing hiervoor zou vernatting van het veen kunnen zijn.
Veel veengronden worden droog gehouden omdat het gras dan beter groeit, veel landbouwmachines wegzakken in te drassige grond en melkkoeien niet van natte voeten houden. Op natte veengrond is het dus niet echt lekker melkkoeien houden. Als we ons veenlandschap willen vernatten, zullen we op zoek moeten naar alternatieven voor de boeren die afhankelijk zijn geworden van deze ‘droge’ veengrond.
Een optie waar veel over nagedacht wordt zijn de zogenaamde natte teelten. Teelt van gewassen die wel van natte voeten houden. Voorbeelden van deze natte soorten zijn watermunt, engelwortel, moerasspirea, gagel, zwarte bessen, veenbessen (cranberry).
Het mooie van deze moerasplanten is dat je ze ook heel goed kunt gebruiken als thee. Veel moerasplanten zijn ook nog eens inheems. Het is extra goed voor de biodiversiteit als we die wat meer in ons landschap zouden zien.
Wij vinden het daarom heel interessant om meer te leren over de mogelijkheden die deze natte teelten kunnen bieden. Vooral omdat we denken dat wij vanuit Wilder Land goed voor afzet zouden kunnen zorgen voor boeren die geïnteresseerd zijn om met natte teelten te beginnen. Wij zien in de praktijk dat het veel logischer is om op veengronden de moerassplanten te telen die er van nature al voorkomen.
We zijn daarom zelf ook al begonnen met experimenten van natte teelten. Zo heeft boer Joost van boerderij De Eenzaamheid dit najaar 1000 vierkante meter plas dras gebied voor ons ingezaaid met inheemse moerassoorten.
Een voedselbos, maar dan op natte moerasgrond
We experimenten ook bij boeren in Warmond met theehagen. We maken hagen van eetbare struiken die het ook goed doen op nattere grond. We zijn ook betrokken bij het Voedsel Moeras in Den Haag. Een voedselbos, maar dan op natte moerasgrond. Lees hier meer over het voedselmoeras.